Pomoc przy zakupie ubrań

Rany, zapomniałabym.
Kiedyś pisałam o swoich zakupach w pewnym Lumpeksie.
Wtedy otrzymałam od Boga słowo "pomogę ci".
To było po modlitwie z prośbą o pomoc przy zakupie ubrań.
Być może to, co teraz napiszę "zabrzmi" banalnie, ale i w banałach Bóg też przecież prowadzi człowieka - życie często składa się z Banałów.
Kilka dni temu znalazłam w pewnym sklepie całą górę ubrań, w większości idealnie dopasowanych do mojej sylwetki za naprawdę niewielkie pieniądze.
Mam teraz kilka nowych sukienek, jakąś spódnicę, fajny komplet w biało-niebieskie paski - też ze spódniczką.
Za to też należą się Bogu podziękowania.
W końcu obiecał mi pomoc w zakupach.
Fajnie mieć tatę :)

Climatologia geografica

Uwieńczeniem dnia było zrobienie... gromadki zakupów w Biedronce.
To moja codzienna cowieczorna rozrywka.
Kiedy obładowana nadmiarem towaru dodreptałam do kasy ( towar miałam w kartoniku po mlekach ), z wierzchołka góóóry zakupów spadło na ziemię masło.
Jakaś pani, która w wyścigu do kasy była pierwsza - bo mnie wyprzedziła - schyliła się ze współczuciem i położyła masło z powrotem na wierzchołek Mont Everestu.
Za chwilę jej mąż dołączył do akcji i okazał się prawdziwym gentlemenem, ponieważ przepuścił mnie na pozycję pierwszą w kolejce do kasy.
- Tym razem pani przeholowała.
Dodał jeszcze po cichu pomagając mi wyładować towar z kartonika " jakiś numerek... telefonu ? ".
Yyyyyyy?
- To bardzo ładnie z państwa strony, że mnie przepuściliście do kasy.
Ja też czasem przepuszczam. Zwykle jednak jak ktoś ma mniej rzeczy ode mnie.
- Ja tam zawsze przepuszczam - dodał mąż -, jak mają mniej i nawet jak mają więcej ode mnie. I tak jest całe życie. I nic z tego nigdy nie mam. Zawsze wychodzę na zero.
- Ale to później punktuje - zauważyła żona.
- Przytaknęłam posłusznie głową, bo wiem, że dobre uczynki... posłusznie wracają.
- Zawsze zdążysz potem jeszcze jakieś zakupy donieść...- dodała na koniec.

Zakupy

Jak zawsze w sobotę wybrałam się dzisiaj na zakupy.

Moje dzieciaki wyrastają co jakiś czas ze swoich ubrań, poza tym jest wiosna, a niedługo lato i wszyscy potrzebujemy odświeżenia swojej garderoby.

W sklepie z ubraniami spędziłam dzisiaj nawet sporo czasu.

Udało mi się wybrać kilka rzeczy, ale przy stojaku ze spódnicami stwierdziłam, że żadna z nich nie podoba mi się.

Raz, że były jakieś strasznie pstrokate, a do tego większość z nich w falbany, za którymi specjalnie nie przepadam.

Zaznaczę, że chęć posiadania spódnicy nie jest jakąś moją fanaberią.

Ja po prostu nie mam ani jednej spódnicy na lato.

W pewnym momencie przyszła mi do głowy taka myśl, że większość rzeczy, które dzisiaj wykonałam - wykonałam samodzielnie.

Wszystko sama, z własnej woli, z własnych chęci i własnymi siłami i wg własnego uznania.

Nie znalazłam nawet małej chwili na modlitwę, nie zastanowiłam się nad tym, czego Bóg chce ode mnie i szczerze mówiąc w ogóle Go w moim planie dnia nie uwzględniłam.

Za tym stwierdzeniem przyszła zaraz myśl, żeby się pomodlić.

Tak, o te spódnice i inne ubrania, które są mi potrzebne.

Poprosiłam Boga o to, aby pomógł mi je wybrać.

Po zakończonej, krótkiej modlitwie otrzymałam odpowiedź od Boga w postaci słów: "pomogę ci".

Nie spodziewałam się odpowiedzi na modlitwę w tak prozaicznej sprawie. 

W ogóle nie spodziewałam się żadnej odpowiedzi.

Czasami nie rozumiem rachuby Boga. 

W znacznie poważniejszych sprawach, które omawiałam w modlitwach latami, nie otrzymywałam odpowiedzi, a w kwestii, która może wydawać się nie tak bardzo istotna, odpowiedź pojawiła się znienacka.

Jestem za nią Panu Bogu niezmiernie wdzięczna.

Całe moje serce uległo w tamtym momencie przemianie.

Przede wszystkim poczułam ogromną wdzięczność za wiele dóbr, którymi On chce mnie nadal obdarowywać każdego dnia, ale na które ja Mu nie pozwalam, bo wciąż o Nim zapominam.

Wszystko pojawi się w odpowiednim momencie, ale na pewno nie samo z siebie.
Bóg chce pomagać, ale my Mu zwyczajnie musimy na to pozwolić.