Zakupy

Jak zawsze w sobotę wybrałam się dzisiaj na zakupy.

Moje dzieciaki wyrastają co jakiś czas ze swoich ubrań, poza tym jest wiosna, a niedługo lato i wszyscy potrzebujemy odświeżenia swojej garderoby.

W sklepie z ubraniami spędziłam dzisiaj nawet sporo czasu.

Udało mi się wybrać kilka rzeczy, ale przy stojaku ze spódnicami stwierdziłam, że żadna z nich nie podoba mi się.

Raz, że były jakieś strasznie pstrokate, a do tego większość z nich w falbany, za którymi specjalnie nie przepadam.

Zaznaczę, że chęć posiadania spódnicy nie jest jakąś moją fanaberią.

Ja po prostu nie mam ani jednej spódnicy na lato.

W pewnym momencie przyszła mi do głowy taka myśl, że większość rzeczy, które dzisiaj wykonałam - wykonałam samodzielnie.

Wszystko sama, z własnej woli, z własnych chęci i własnymi siłami i wg własnego uznania.

Nie znalazłam nawet małej chwili na modlitwę, nie zastanowiłam się nad tym, czego Bóg chce ode mnie i szczerze mówiąc w ogóle Go w moim planie dnia nie uwzględniłam.

Za tym stwierdzeniem przyszła zaraz myśl, żeby się pomodlić.

Tak, o te spódnice i inne ubrania, które są mi potrzebne.

Poprosiłam Boga o to, aby pomógł mi je wybrać.

Po zakończonej, krótkiej modlitwie otrzymałam odpowiedź od Boga w postaci słów: "pomogę ci".

Nie spodziewałam się odpowiedzi na modlitwę w tak prozaicznej sprawie. 

W ogóle nie spodziewałam się żadnej odpowiedzi.

Czasami nie rozumiem rachuby Boga. 

W znacznie poważniejszych sprawach, które omawiałam w modlitwach latami, nie otrzymywałam odpowiedzi, a w kwestii, która może wydawać się nie tak bardzo istotna, odpowiedź pojawiła się znienacka.

Jestem za nią Panu Bogu niezmiernie wdzięczna.

Całe moje serce uległo w tamtym momencie przemianie.

Przede wszystkim poczułam ogromną wdzięczność za wiele dóbr, którymi On chce mnie nadal obdarowywać każdego dnia, ale na które ja Mu nie pozwalam, bo wciąż o Nim zapominam.

Wszystko pojawi się w odpowiednim momencie, ale na pewno nie samo z siebie.
Bóg chce pomagać, ale my Mu zwyczajnie musimy na to pozwolić.